Een nieuw baanrecord

Het is zondagmorgen half negen als Roland Jannes, Patrick Hoed en ik de baan in gaan voor ons rondje voor de maandbeker. Ik was op de hoogte van het feit dat Patrick een hele goede golfer was, hcp 1.9 en geen enkele extra slag had.

Hole 1 slechte afslag, achter de T-box van 4. Niks recovery shot. Tweede bal 3 meter van de pin en zijn eerste birdie. Hole 2 richting de green van 11, blind schot naar de vlag, twee meter van de pin, birdie. Hij had de ballen aan een touwtje. Maar op hole 3 toch een klein slippertje, slechte keuze en bal belandt in het water. Zijn eerste strafslag en eerste bogey. Aangekomen op hole 9 en inmiddels nog een birdie rijker en één onder de baan, belandt zijn afslag rechts in de tweede waterhindernis. De tweede strafslag is een feit. Bal droppen, een ijzeren 5 en gaan met die banaan. Bal 4 meter van de pin en hij ligt zomaar weer voor birdie. Maar het was niet alleen maar feest. Het werd een par.

Tijdens de tweede negen houdt hij zijn spel goed bij elkaar en raakt hij op drift tijdens de holes 12, 13 en 14, drie birdies op een rij. Op hole 15 geven Roland en ik aan dat hij hard op weg is om het baanrecord van Mark Bergmans te breken. Een grote grijns op zijn gezicht, Mark Bergmans zijn baanrecord afpakken, dat was extra motivatie. Op hole 18 komen we aan, 3 onder de baan, er wordt een verstandige keuze gemaakt. Een clubje minder om de waterhindernis uit het spel te houden. Maar jammer de bal beland rechts onder de heuvel in de hindernis. Dit betekende weer een strafslag. Maar niet getreurd, stok uit de tas en de bal richting green gestuurd. Deze keer niet op de green maar voor de green. Eén approach en één put later was het baanrecord met de par gered en het nieuwe baanrecord een feit, 68 slagen. Super gespeeld en een genot om dit mee te maken.

Note: Roland Jannes en ik hebben Mark Bergmans ook naar een baanrecord geholpen. Zou het aan ons gelegen hebben?

Jacques Wilbers